Duvarlarınız Bile Sizi Koruyamaz!

Sınıflar arasındaki uçurumun Afrika'dan bile derin olduğu Latin Amerika'da küresel ekonomik kriz çelişkileri bilerken Brezilya'nın Rio de Janeiro kentinin ardından Arjantin'in Buenos Aires eyaletinde de zengin semtlerle yoksul varoşlar arasına duvar çekilmeye başlandı.

İhtişamlı yaşamlarla sefalet içinde gecekonduların yan yana varoluşu Latin Amerika'daki kentler için olağan bir durum. Nüfusun en zengin yüzde 10'unun toplam gelirin yüzde 48'ini, en yoksul yüzde 10'nun ise gelirin yüzde 1,6'sını aldığı bölgede çelişkilerin derinliği mücadeleci ruhları da ateşliyor. Bir avuç kapitalistin gösteriş ve lüks içinde yaşamıyla yan yana yoksulluk sınırının altında yaşayan kıtanın yarısından fazlası için artan toplumsal eşitsizlikler isyancı gelenek ve geleneksel olarak güçlü olan sol havayla birleşince, kıtada her zaman patlamayı bekleyen bir devrimci mücadele dalgası hazır bulunuyor. Bu nedenle kıtada devrimci durumlara oldukça sık rastlanıyor, yakın tarih bu örneklerle dolu.

2000'li yıllarından başından beri Latin Amerika, şiddetlenen sınıf mücadelesine, bir dizi büyük ayaklanmaya ve devrimci durumlara tanıklık etti. 2000'de ayaklanan kitleler Ekvator'da parlamento binasını, başkanlık sarayını ve yüksek mahkemeyi basarak iktidarı fiilen ele geçirilmiş, burjuva devlet mekanizması fiilen devre dışı bırakılmıştı. 2001 yılında ise Arjantin'de kapitalizmin krizine ayaklanarak yanıt veren halkın yarattığı devrimci dönem aylarca sürdü. ABD destekli darbe girişimine karşı 2002'de Venezuela'da ayaklanan milyonlarca kişi başkanlık sarayını kuşatarak darbeyi geri teptirdi. 2003'deki Bolivya'da ayaklanan işçiler ve topraksız köylülerin asker ve polisle çatışmalarında resmi rakamlara göre 120 kişi öldü, 2 devlet başkanı düşürüldü. Ayaklanmanın şiddetinin sembolü, devrimci dönem boyunca ellerindeki dinamitlerle gösterilere katılan madenciler oldu. Meksika'nın Oaxaca kenti 2006 yılında yine benzer olaylara tanıklık etti. Küresel kapitalist sistemi sarsan bu krizle birlikte verdiğimiz örneklerin prova olarak kalacağı anların geleceğini söylemek abartı olmayacaktır.


Duvarlarla Ayrılan Şatafat ve Yoksulluk

Meksika, Latin Amerika'da sosyal eşitsizliklerin en fazla olduğu ülkelerden biri. Dünyanın en zengin ikinci adamı 60 milyar dolar servetiyle Meksikalı iken ülke nüfusunun neredeyse yüzde 40 yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Bir yanda Meksika'daki milyarder sayısı Fransa'nın milyarder sayısından fazla, diğer yanda ise Meksika'daki ortalama ücretler sadece Honduras, Bolivya ve El Salvador'dan fazla ve Latin Amerika'daki en düşüklerden biri. Sadece 2000-2006 arasında 2,5 milyon Meksikalı ABD'ye göç etmek zorunda kaldı. Çelişkiler böyle derin olunca egemenlerin “alt” sınıflardan korkuları da artıyor. Kendilerini yoksulların “şerri”nden koruyacak güvenli bölgeler yaratmak için kolları sıvıyorlar. Latin Amerika'da örnekleri artan zenginlerle yoksulları ayıran duvarların öncüllerinden biri olan Meksika'nın başkenti Mexico City'deki 3 metre yüksekliğindeki duvar işte bu amaçta.
Latin Amerika'da sınıflar arasındaki gerilimin bir sembolü olan bu duvarlara Brezilya'da Rio de Janerio ve Arjantin'de Buenos Ares'dekiler de eklendi. Rio de Janerio şehrinde yerel yönetim varoşların çevresini, 3.5 metre yüksekliğindeki beton duvarlarla hızla çeviriyor. Buenos Ares eyaletinde inşa edilmeye başlanan duvar ise 3 metre yüksekliğinde ve 1,5 km u zunluğunda olması planlanıyor. Üzerine dikenli tel çekilecek duvarın polis gözetiminde giriş-çıkış yapılacak üç kapısı olacak.


Artan Sınıfsal Gerilimlerin Bir Sembolü

Burjuvaların kendilerini yoksullardan korumak istemesinin altında sınıfsal gerilimlerin yükselmesi yatıyor. ABD'nin Amerika kıtası arası diyalog projesinin yürütücülerinden Jeffrey Puryear, Latin Amerika boyunca “yoksullar giderek ülkelerinin ne kadar eşitsiz olduğunun farkına varıyorlar ve giderek artan şekilde bu duruma karşı bir şeyler yapmak peşindeler” derken artan sınıfsal gerilim ve bu gerilimlerin varacağı patlamalar konusunda egemenleri uyarmak zorunda hissediyor kendini. Puryear'ın “artan eşitsizlik politik hoşnutsuzluğu artırırsa ki öyle görünüyor, sokak gösterilerinden, artan şiddet eylemlerine çok sayıda değişik yanıtla karşı karşıya kalacağız” sözleri egemenlerin kaygılarını ortaya koyuyor.

Ama korkunun ecele faydası yok! Kitlelerin biriken öfkesi ve kini bir kez patladığında sizi duvarlarınız, kolluk kuvvetleriniz bile korumaya yetmez. Emperyalist sistemin tepesindeki ABD'nin Venezuella'da düzenlediği darbe bile milyonların tükürüğüyle boğuldu. İsyancı ruhu canlı, gözüpek Latin Amerika emekçileri sınıf bilinciyle devrimci Marksist bir öncünün liderliğinde ayağa kalktığında karşısında duracak güç yoktur.