DEV-LİS : Kimiz Biz

**Mustafa Alacı** Cuma Nis. 17, 2009 7:48 pm

Hakkımızda
1- PARALI EĞİTİME KARŞI MÜCADELE EDER
Eğitimin kalitesini (sözde) yükseltmek iddiasıyla öğrencilerden bağış, yardım, katkı payı adı altında –zorunlu olarak- alınan ve okul giderlerinde kullanılmayan har(a)çların kaldırılmasını savunur.

2- EZBERCİ ve GERİCİ EĞİTİME KARŞI, BİLİMSEL ÖĞRETİM İÇİN MÜCADELE EDER
a) Ders kitaplarında yer alan gerici ve gerçek dışı bilgiler karşısında, bilimsel bilgi edinme hakkını savunur.
b) Ders geçmede belirleyici olan ezberci yönteme karşı, analitik-sentezci yöntemi savunur.
c) Din dersinin seçmeli olmasını ve müfredatın dinler tarihini mezhepleriyle beraber içerecek şekilde ve resmi dinle sınırlı kalmadan düzenlemesini savunur.
d) Düz lise-meslek lisesi ayrımının kaldırılıp, yerine branş eğitiminin geçirilmesini savunur.

3- MİLİTARİST EĞİTİM KURUMUNA KARŞI DEMOKRATİK LİSE İÇİN MÜCADELE EDER
a) Ordu disiplininin yansıması olan tek tip kıyafet zorunluluğuna karşı, giyim özgürlüğünü savunur.
b) Genotokrasiye karşı, eşit ilişkileri savunur. Öğretmen-öğrenci ilişkisinin yanı sıra, üst sınıf-alt sınıf öğrenci ilişkisinde de belirleyici olan yaş ve tecrübe hegemonyasına ve bu hegemonyanın şiddet-baskı-aşağılama şeklindeki yansımalarına karşı çıkar.
c) Öğretmenlerin her fırsatta başvurduğu ve okul idaresinin göz yumduğu, insanlık onurunu aşağılayan, dayağa karşı çıkar.
d) Kışla disiplinine karşı, Özgür Lise’yi savunur. Yüksek duvarları ve parmaklıklarıyla yarı açık cezaevini andıran okul binalarında, beden Eğitimi derslerinin asker talimine indirgenmesi, öğretmen dersliğe girince hazır ol konumunda ayağa kalkılması, törenlere katılma zorunluluğu ve tören disiplini vb. şekildeki her türlü militarist uygulamaya karşı çıkar.
e) Gerici Disiplin Yönetmeliği’ne karşı, öğrenci yararına bir hukukun oluşturulmasını savunur. Öğrencilerin “kusurlu” davranışlarının militarist kurallarla cezalandırılmasına karşı çıkar.

4- YOKSUL ÖĞRENCİLER LEHİNE POZİTİF AYRIMCILIK İÇİN MÜCADELE EDER
Öğrenim özgürlüğünün kullanılmasında eşit olmayanların eşit koşullarda bulunması aslında eşitsizliğe tekabül ettiğinden dolayı, sözde “fırsat eşitliği”ne karşı, okullardaki bir takım olanaklardan (kütüphane, bilgisayar salonu, spor salonu vb.) öncelikli olarak yoksul öğrencilerin yararlanmasını savunur.

5- EĞİTİM KURUMLARININ ÖZELLEŞTİRİLMESİNE KARŞI MÜCADELE EDER
İşçi ve emekçi çocuklarının öğrenim özgürlüğünü tümüyle elinden alacak olan özelleştirmeye karşı, eğitim ve bilim emekçileriyle dayanışmayı hedefler.

6- OKUL İÇERİSİNDE YUVALANAN ANTİ-DEMOKRATİK GÜÇLERE KARŞI MÜCADELE EDER
a) Öğrenim özgürlüğünü ve her türlü demokratik talebi terör uygulayarak engelleyen faşist harekete karşı mücadele eder.
b) Şeriat yanlısı mücadele yürüten kökten dinci akımlara karşı mücadele eder.
c) Anti-demokratik güçlerin polis-idare işbirliğiyle beslenmesine karşı mücadele eder.

7- ŞOVENİST EĞİTİME KARŞI MÜCADELE EDER
a) Resmi dilde eğitimin zorunluluğuna ve ezilen ulusların asimilasyonuna karşı anadilde eğitim hakkını savunur.
b) Ders müfredatlarının millileştirilmesine karşı çıkar.
c) Öğretmenlerin, milli-şoven duyguları körükleyen ve öğrencileri halklara düşman eden şovenist ajitasyon ve propaganda yürütmesine karşı çıkar.

8- CİNS AYRIMCILIĞINA KARŞI MÜCDELE EDER
a) Ders kitaplarından erkek egemen ifadelerin çıkarılmasını savunur.
b) Öğretmen-öğrenci ilişkisinde ve öğrenciler arası ilişkilerde, kadınları ikincil cins konumuna düşüren her türlü davranışa ve cinsel tacize karşı mücadele eder.
c) Disiplin yönetmeliğinde yer alan erkek egemen kurallara karşı çıkar.
d) Kız ve erkek Liseleri ayrımına karşı çıkar.

9- MESLEK LİSELERİNDEKİ EMEK SÖMÜRÜSÜNE KARŞI MÜCADELE EDER
a) Meslek lisesi öğrencilerinin staj adı altında asgari ücretin üçte biri oranında ya da kimi zaman ücretsiz (Kız Meslek Liseleri gibi) çalıştırılarak sömürülmesine karşı, en az asgari ücret ödenmesini savunur.
b) Meslek Lisesi öğrencilerinin sigortalı olmasını savunur.
c) Meslek Lisesi öğrencilerinin ilişkili oldukları işkoluna bağlı sendikalarla, Meslek odaları’yla dayanışmasını ve bu dayanışmanın kurumsallaşmasını hedefler.

10- OKUL YÖNETİMİNDE ÖĞRENCİ DENETİMİ İÇİN MÜCADELE EDER
Eğitim kurumlarının işleyişinde öğrencilerin nesne olmasına karşı, yönetsel kararların alınmasında,
yönetmeliklerin oluşturulması ve uygulanmasında öğrenci temsilcilerinin ve tüm çalışanların da katılımını
sağlayacak ve böylece öğrencilerin okul yönetiminde özne olmasını sağlayacak bir Okul Yönetimi’ni savunur.

11- LİSE ÖĞRENCİLERİNE DERNEKLEŞME HAKKININ TANINMASI İÇİN MÜCADELE EDER
Dernekler yasasının, 18 yaşın altındakilere de dernek kurma hakkını tanıyacak şekilde yeniden
düzenlenmesini savunur.

Bir Demokratik Kitle Örgütü: Dev-Lis

Bugün şunu açıkça ifade edebiliriz ki Dev-Lis bağımsızdır. Fakat bu bağımsızlık Dev-Lis’e ve Dev-Lis’lilere armağan edilen bir bağımsızlık değil, bizzat bizlerin kazandığı /kazanacağı bir bağımsızlıktır.
Demokrasinin ve demokratik hakların oldukça sınırlı olduğu bir ülkede yaşıyoruz. İçinde bulunduğumuz böylesi bir durum ülkemizdeki demokrasi mücadelesi de çok önemli bir sorun haline getiriyor. Ülkemizde uzun yıllardan beri her alanda demokrasi için, demokratik haklar ve özgürlükler için mücadele verilmekte. Demokrasi mücadelesinin en önemli araçlarından bir tanesi de Demokratik Kitle Örgütleri (DKÖ)’dir. DKÖ’ler üzerine süren tartışmalar ise yıllardan beri devam ediyor. Biz de Dev-Lis’i bir DKÖ olarak niteliyoruz. Peki nedir bu DKÖ’ler?
DKÖ’ler esas olarak kapitalizmle birlikte ortaya çıkış ve sistem dışı olarak konumlanmışlardır. Ancak daha sonra sistemin çeşitli ideolojik ve politik manevraları sonucu sistem içine çekilmişlerdir. Bu dönem aynı zamanda demokratik hak ve özgürlüklerin kısıtlanmaya başlandığı, demokrasi sorunlarının öne çıktığı ve demokratik mücadelenin bir mücadele biçimi olarak ortaya çıktığı dönemdir. Dolayısıyla DKÖ’ler demokrasinin ve örgütlü bir toplum projesinin vazgeçilmez unsurlarıdır.
DKÖ’ler esas olarak belirli bir alanın özgül talepleri üzerinde varolur. Zaten DKÖ tanımlaması içinde kitle kavramı, bir bütün halinde toplumun tümünü değil, ortak bir amaç etrafında toplanıp mücadele eden örgütlü kesimleri ifade eder. Kitle örgütü ise bu amaç doğrultusunda oluşturulan araçtır.
Özgül alan sorunlarını, genel toplumsal, sosyal, siyasal, kültürel vb. sorunlardan bağımsız olmadığını biliyoruz. Bu yaklaşımın ışığında bir DKÖ, bir yandan kendi alanında yaşadığı anti-demokratik vb. sorunlara karşı mücadele etmesi gerekirken, öte yandan bu sorunlara kaynaklık eden genel demokrasi sorunlarına karşı bütünlüklü bir mücadeleyi yürütmelidir.
Yazının başında da ifade ettiğimiz gibi ülkemizde demokratik haklar oldukça sınırlı ve anti-demokratik uygulamalar çok yaygındır. Özellikle son dönemde yaşanılan olaylar (İtalya ve hükümet krizi) demokrasi mücadelesini oldukça olumsuz etkilemiştir. İşte bu olumsuz koşullarda verilen tüm hak arama mücadeleleri egemenler tarafından “yıkıcı-bölücü” nitelendirmeleriyle karşılanmakta, topluma böyle lanse edilmektedir. Bu da DKÖ’lerin amaçları doğrultusunda kitleselleşmesini, büyümesini ve geniş demokratik potansiyelini açığa çıkarmasını engellemektedir.
DKÖ’ler belli bir siyasal görüş etrafında değil, o alanın özgül sorunları ve talepleri etrafında oluşan çoğulcu yapılardır. Kuruluş amaç ve taleplerini kabul eden herkes (sosyalist ya da değil) yapı içerisinde yer alabilir. Bir kitle örgütünü demokratik kılan yalnızca iç yapısının demokratik olması değil, aynı zamanda eyleminin içeriğinin demokratik olmasıdır. Bu yanıyla her kitle örgütü demokratik olmadığı gibi, belirli ilkeleri/kriterleri olmayan örgütlerin demokratik içeriklerini koruması da mümkün değildir. Bu ilkeler her ülkenin kendi özgül koşullarına göre değişir ve değişik biçimler altında mücadele alanına yansır. DKÖ’ler her zaman egemenlerin çeşitli baskı ve engelleme girişimleriyle karşı karşıya kalırlar. O nedenle demokrasi mücadelesinin diğer bileşenleri ile ortak dayanışma ilişkileri geliştirmek, mücadele ve eylem birliklerine girişmek son derece önemlidir.
Geçmişten beri DKÖ’ler üzerinde zaman zaman taraftar bulan iki yanlış anlayış vardır. Bunlardan birincisi DKÖ’leri yalnızca ekonomik mücadele ile sınırlayan genel demokrasi mücadelesinden koparan anlayıştır. Diğeri ise ekonomik-demokratik mücadeleyi küçümseyen, siyasi mücadele ile özdeşleştiren ve DKÖ’leri siyasi partilerin bir uzantısı olarak gören anlayıştır. Bu iki yanlış da DKÖ’lerin gerçek mantığından uzak anlayışlardır. Yazımızın içerisinde de değindiğimiz gibi DKÖ’ler kendi alanlarında özgül talepleri için mücadele verirken, diğer alanlara karşı yabancılaşmamalı, kendi “dar” dünyalarına hapsolmamalıdırlar. Aynı zamanda demokratik talepler bir şekilde siyasi taleplerle çakıştırılmalıdır.
Dev-Lis’i bir DKÖ olarak tariflediğimizi belirtmiştik. Yaşamımızın her alanında varolan anti-demokratik uygulamalar lise alanında da yakıcı bir şekilde yaşanıyor. Zaten lise alanında yaşanan sorunlar toplumun diğer kesimlerin sorunlarından bağımsız değildir. Lise alanında yaşanan sorunlara karşı demokratik lise mücadelesi veren bir örgütlülüktür Dev-Lis. Dev-Lis, alanında örgütlülüğünü asli olarak yukarıda belirttiğimiz hat üzerinden oluşturmalıdır. Bunları yaparken ise bağımsız bir DKÖ olduğunun bilinciyle hareket etmelidir.
Çünkü Dev-Lis’in “bağımlı mı-bağımsız mı” olduğu “tartışmaları” her dönem saflarımızda sıkça tartışılan bir konu olmuştur. Aslında bu tartışmayı yürütenler bir DKÖ’nün bağımsız olabileceğini düşünmeyen (ki bu lise alanında faaliyet gösteren DKÖ ise, asla) monolitik düşüncelerin bakış açısıdır. Bugün şunu açıkça ifade edebiliriz ki Dev-Lis bağımsızdır. Fakat bu bağımsızlık Dev-Lis’e ve Dev-Lis’lilere armağan edilen bir bağımsızlık değil, bizzat bizlerin kazandığı/kazanacağı bir bağımsızlıktır.

Yaşasın Dev-Lis !
Yaşasın demokratik lise mücadelemiz !

www.devlis.org